Geschiedenis

De boerderijherberg Saint Siméon is een prachtige boerderij met een glorieus artistiek verleden!

Deze schitterende 17e-eeuwse boerderij was ooit een bruisende plek vol nieuwe ideeën en vooruitzichten. Rond 1840 vertoefden vele jonge kunstenaars tussen deze beroemde muren. De jonge schilders werden hartelijk verwelkomd door 'Moeder Toutain', de herbergierster in die tijd, en laafden zich aan de natuur en de frisse buitenlucht. Een aantal van de unieke kunstwerken die daar ontstonden, worden vandaag de dag nog steeds gekoesterd. Deze bijzondere bijeenkomsten hebben geleid tot de oprichting van de befaamde School van Honfleur, een beweging voor impressionisten die ook wel bekend stond als de School van Saint Siméon.

afbeelding Ciels - Eugène Boudin

Schilders hebben altijd buiten gewerkt, al was het maar als podium voor hun creaties. Uiteindelijk begon men te zien dat een landschap schilderachtig kon zijn, een beeld op zichzelf dat de gevoelens en de emoties van de kunstenaar kon symboliseren.

Deze voorkeur voor de natuur werd het eerst waargenomen bij Britse schilders die inspiratie zochten op het Franse platteland.

Er werd echter al snel een gemeenschappelijke trend zichtbaar tijdens deze artistieke bijeenkomsten, de liefde voor beeldende kunst in de buitenlucht.

Een adembenemend uitzicht: de monding van de Seine ... Een machtige en overweldigende rivier, de zee en haar veranderende horizon, roerloze mistbanken; een prisma vol schitterend licht, complexe kleuren, en wolken van helder blauw of de zachtste grijstinten, soms beklemmend en altijd verbazingwekkend. Onverwachtse windvlagen, ontstaan uit stralende regenbuien, stromen van geel en oker ... De pracht van deze verrassende taferelen, het beeld dat zo vele jonge kunstenaars zoeken, is vandaag de dag geliefder dan ooit in de kunstwereld.

Lucht, water, licht ... Momenten.

Lees meer Minder
afbeelding

Deze kinderen van het licht kwamen tot ieders grote vreugde samen in de boerderij Saint Siméon, waar ze door de gastvrije Moeder Toutain vanaf 1825 in de watten werden gelegd. Ze verwende hen met overheerlijke gerechten die alleen zij kon maken en die haar Normandische keuken een ijzersterke reputatie bezorgden.

Het selecte groepje schilders wilde zich onderdompelen in de natuur en was bezeten van de zee en haar panorama's. Deze gastvrije herberg vormde voor hen de ideale thuisbasis.

Kunstenaars als Boudin, Jongkind, Corot, Courbet, Bazille, Monet, en vele andere talenten die vergeten zijn geraakt, Daubigny, Dubourg, Isabey, Lebourg, Troyon ... De lijst is eindeloos! De kunstenaars werden vertroeteld met heerlijke spijzen en verrukkelijke ciders en andere fruitige soorten calvados. Tevreden en weldoorvoed maakten ze diverse kunstwerken, de een nog mooier dan de andere. Het resultaat is een uitgebreide collectie die vandaag de dag in de meest exclusieve musea in Frankrijk is te vinden (Orsay, Eugène Boudin Museum, Musée Malraux) of die tijdens het verdelen van nalatenschappen kan worden bewonderd in de grootste veilinghuizen ter wereld.

De berooide jonge kunstenaars kozen er vaak voor om Moeder Toutain met een kunstwerk te betalen voor hun verblijf ... Er is dan ook een omvangrijke collectie uit die tijd bewaard gebleven, een collectie die de schoonheid van deze onvergetelijke ontmoetingen weerspiegelt.

Wie was 'Moeder Toutain', de vriendelijke herbergierster? Een autoriteit in die tijd? Wellicht. Een roddeltante? Absoluut! Maar altijd op een vriendelijke manier ... Ze zag alles en had een kleurrijke persoonlijkheid, ad rem en recht voor zijn raap. Maar ook iemand die deze jonge, wispelturige en vaak ontwapenende jongens bemoederde en verwende. Ze was dol op 'haar' jonge kunstenaars die zich luidruchtig verzamelden aan de gezellige tafels en smulden van haar Normandische lekkernijen die waarschijnlijk in royale hoeveelheden werden geserveerd.

"Aan de slag Rose! Haal vlug wat cider, deze heren zijn dorstig!" En Rose snelde naar de kelder waarin rijen vol met enorme tonnen stonden, gevuld met het gouden vocht ...

Lees meer Minder
afbeelding La route sous la neige - Claude Monet

De grandioze herberg steekt nog steeds boven de monding uit ...

Een fragment van de beroemde dichteres en lokale Honfleur-aanhanger Lucie Delarue Mardrus geeft een perfect beeld van de herberg zoals deze nu is. Zij gebruikte woorden zoals anderen hun kleurrijke penseelstreken zetten ...

"Er hangt iets wonderbaarlijks in de lucht bij de Côte de Grâce. Het komt door de monding met haar prachtige regenboog aan kleuren. Een schilderachtige verrassing zichtbaar aan het einde van een grote vallei, tussen de donkere takken van indrukwekkende bomen; een monding vol schepen, de ondergaande zon, de beelden wisselen elkaar af bij eb en bij het glanzen van de modder, sensationeel, subtiel; een schoonheid die gelijk lijkt te zijn aan de witte en roze tinten van de lente, de kracht van de herfst, ontdaan van bladeren, met verwelkte bloemen op de heuvelachtige weides waar wij lopen; in een decor van weelderige wolken en heldere blauwe luchten, mist, regen ..."

Ook de woorden die Monet aan zijn vriend Bazille schreef, geven een indruk: "Ik ontdek elke dag weer nieuwe dingen die nog mooier zijn dan de dingen die ik de dag daarvoor zag. Het is een duizelingwekkende ervaring."

Lees meer Minder
afbeelding

De spectaculaire boerderij Saint Siméon straalt dezelfde oude grandeur uit als voorheen en bewaakt nog steeds de monding. Het lijkt wel alsof de boerderij zich probeert uit te rekken om ons een beter zicht op het water en de lucht te geven. Een combinatie die ons tot in de eeuwigheid zal blijven betoveren.

De diverse gebouwen zijn behouden gebleven, de boerderij zelf met haar blauwgroene jas van leisteen, het uit hout opgetrokken paviljoen, waar ooit de mensen en dieren samenleefden, en de geweldige met riet bedekte cottage daar tegenover. De boerderij is ooit door Monet geschilderd en was ooggetuige van de 'Saint Siméon-bijeenkomsten'. Boudin, een kind van het land, onderwees Monet en de anderen uit hun groepje, terwijl zij eindeloos discussieerden en pauzeerden met appelbrandewijn.

De wonderschone kamers bestaan nog steeds en u kunt er dus voor kiezen om in de kamer van Monet (nummer 22) te slapen of een nacht door te brengen in de voormalige studio van Corot (nummer 19). Beide kunstenaars waren bijzonder gehecht aan hun kamers. De kamer van Monet baadde in het licht, dat naar binnen kwam door het ene raam en naar buiten ging door het andere. De kamer van Corot was een plek om te werken en te ontspannen en was voorzien van een enorm erkerraam, zodat geen enkele verandering in zijn geliefde monding ongemerkt bleef ... De herberg vormde een bron vol betoveringen voor deze kunstenaars en is tegenwoordig een ideaal begin om hun voorbeeld te volgen. Laat u verrassen en in de watten leggen en geniet van deze unieke ervaring ...

Neem deel aan een schilderklas van een lokale Honfleur-kunstenaar die zich heeft laten inspireren door de fenomenale pracht van deze zorgvuldig bewaard gebleven haven.

Lees meer Minder
afbeelding

Maak wat tijd vrij in uw drukke schema en trakteer uzelf op een ontspannen vakantie op deze tijdloze boerderij. Ervaar de ongeëvenaarde stralende rijkdom die zo velen voor u al hebben mogen bewonderen.

Lees meer Minder