
Schilders hebben altijd buiten gewerkt, al was het maar als podium voor hun creaties. Uiteindelijk begon men te zien dat een landschap schilderachtig kon zijn, een beeld op zichzelf dat de gevoelens en de emoties van de kunstenaar kon symboliseren.
Deze voorkeur voor de natuur werd het eerst waargenomen bij Britse schilders die inspiratie zochten op het Franse platteland.
Er werd echter al snel een gemeenschappelijke trend zichtbaar tijdens deze artistieke bijeenkomsten, de liefde voor beeldende kunst in de buitenlucht.
Een adembenemend uitzicht: de monding van de Seine ... Een machtige en overweldigende rivier, de zee en haar veranderende horizon, roerloze mistbanken; een prisma vol schitterend licht, complexe kleuren, en wolken van helder blauw of de zachtste grijstinten, soms beklemmend en altijd verbazingwekkend. Onverwachtse windvlagen, ontstaan uit stralende regenbuien, stromen van geel en oker ... De pracht van deze verrassende taferelen, het beeld dat zo vele jonge kunstenaars zoeken, is vandaag de dag geliefder dan ooit in de kunstwereld.
Lucht, water, licht ... Momenten.